Naast de technologische en innovatieve elementen, vereist het begrijpen van digitale fotografie ook een gedegen begrip van nabewerking. Terwijl veel digitale fotografen de beste foto in de camera willen maken, biedt elektronische fotografie de mogelijkheid om foto’s te verbeteren cursus fotografie en te verfijnen nadat ze zijn genomen. Nabewerkingssoftware zoals Adobe Lightroom of Photoshop kan professionele fotografen helpen de belichting, vergelijking, witbalans en intensiteit aan te passen en onderbrekingen of gebreken te verwijderen. Nabewerking mag echter nooit een vervanging zijn voor geweldige make-up en strategie; in plaats daarvan moet het worden gebruikt om te verbeteren wat er al is. Het geheim is om een evenwicht te vinden tussen het verbeteren van de foto en het behouden van het natuurlijke gevoel. Overbewerking kan kunstmatig ogende afbeeldingen veroorzaken die hun geloofwaardigheid verliezen, dus het is van vitaal belang om een bewerkend ontwerp te maken dat de visie die u voor de foto had, verbetert.
In de kern heeft digitale fotografie te maken met het vastleggen van licht. Elke foto is in feite een document van de communicatie van licht met de wereld om ons heen. Een deskundige digitale fotograaf weet precies hoe hij licht moet aanpassen om een bepaalde stemming te creëren, onderwerpen te benadrukken of structuur aan te brengen. Of het nu gaat om natuurlijk licht of synthetische bronnen, het leren herkennen en gebruiken van licht is een van de belangrijkste aspecten van het begrijpen van digitale fotografie. Professionele fotografen investeren doorgaans jaren in het uitproberen van verschillende verlichtingsmethoden, om erachter te komen hoe licht op hun onderwerpen valt en hoe het zich verhoudt tot verschillende verschijningen, tinten en vormen. Natuurlijk licht verschilt afhankelijk van het moment van de dag, het weer en de locatie, dus het herkennen van hoe je met deze veranderingen moet omgaan, kan de kwaliteit van een foto aanzienlijk beïnvloeden.
Een van de belangrijkste elementen van digitale fotografie is het vermogen van de professionele fotograaf om de wereld met een frisse blik te zien. Terwijl iedereen een camera op een onderwerp kan richten en een foto kan maken, is er een innovatief oog nodig om de capaciteit in een scène te zien en deze op een manier te kaderen die het verandert in iets geweldigs. Het vermogen om de verfijnde elegantie in dagelijkse minuten en items te zien, is een vaardigheid die fantastische digitale fotografen naast uitstekende fotografen maakt. Deze visie vereist techniek en begrip van iemands omgeving. Of je nu door een stad loopt, de natuur bekijkt of gewoon thuis uitrust, alles om je heen heeft aantrekkingskracht. Het geheim is om verder te kijken dan het oppervlak en de informatie, vormen, tinten en contrasten te vinden die een scène speciaal maken.
Digitale fotografie is een uitzonderlijke mix van technologische vaardigheden, innovatieve visie en begrip van licht. Het is een kunstvorm die minuten vastlegt, verhalen vertelt en herinneringen beschermt, meestal op manieren die woorden alleen niet kunnen. Om de kunst van digitale fotografie te begrijpen, heb je tijd, doorzettingsvermogen en een diepe toewijding nodig om zowel de technici van de videocamera als de subtiliteiten van make-up en belichting te leren kennen. Het is een reis van voortdurend vallen en opstaan, zelfreflectie en verbetering, waarbij de professionele fotograaf niet alleen de apparaten moet kennen die hij gebruikt, maar ook in staat moet zijn om de wereld op gloednieuwe en fenomenale manieren te zien.
Naast het licht speelt de camera zelf een fundamentele rol bij het maken van de beste foto. Hoewel moderne elektronische videocamera’s uitzonderlijk geavanceerd zijn en kenmerken hebben die het voor digitale fotografen veel gemakkelijker maken om de gewenste foto te maken, is het nog steeds een kunst om te herkennen hoe je deze kenmerken op de juiste manier kunt gebruiken. Diafragma, sluitertijd en ISO zijn de basisaspecten van directe belichting en het begrijpen van hoe ze samenwerken is essentieel voor het begrijpen van digitale fotografie. Diafragma regelt de diepte van het gebied in een foto en bepaalt hoeveel van de scène in nadruk blijft. Een groter diafragma (voorgesteld door een kleiner f-getal) zal zeker een oppervlakkige diepte van het gebied produceren, waardoor de geschiedenis wordt verduisterd en het onderwerp wordt gescheiden, terwijl een kleiner diafragma (hoger f-getal) nog meer van de scène in nadruk houdt. Sluitertijd bepaalt daarentegen hoe lang de sensor van de camera aan het licht wordt blootgesteld. Snellere sluitertijden werken voor koude beweging, terwijl langzamere snelheden verbluffende bewegingsonscherpteresultaten kunnen opleveren. ISO beheert het gevoeligheidsniveau van de videocamera voor licht en stelt professionele fotografen in staat om te fotograferen bij weinig licht, maar het te veel verhogen van de ISO kan leiden tot geluid, wat de kwaliteit van de foto vermindert.
Naast technologische vaardigheid is structuur een ander vitaal element van digitale fotografie. Structuur beschrijft precies hoe componenten binnen de structuur zijn georganiseerd, het oog van de bezoeker sturen en een esthetisch