De eerste paar weken waren een snelle van opwinding en verandering. Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao groter was dan alleen een bezoekerslocatie; het was een gebied waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke charme op een uniforme en onderscheidende manier met elkaar verbonden waren. Door de levendige tinten van het op Nederland geïnspireerde ontwerp, de dynamische ritmes van de regionale liedjes en de verrukkelijke geur van Caribisch eten leek het meteen alsof ik in een ansichtkaart terechtkwam.
Een van de hoogtepunten van mijn Stage lopen Curacao reis was de mogelijkheid om regionale evenementen en gebruiken te ervaren. Elk gerecht was een kookreis en ik merkte dat ik genoot van smaken waar ik niet genoeg van kon krijgen.
Toen de dagen weken werden, en de weken maanden, werd mijn leservaring op Curaçao uiteindelijk meer dan alleen maar een werkervaring; het was een levensveranderende ervaring. Ik ontdekte dat het Caribische verlangen lang niet bestond uit ideale kustlijnen en leidende handbomen; het had te maken met het overvloedige scala aan samenlevingen, de initiatieven tot behoud en de authentieke warmte van individuen die van Curaçao een absoluut aparte locatie maakten.
Curaçao had mijn ogen geopend voor de charme van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou nemen. Mijn ervaring met het lesgeven als fellow had niet alleen mijn perspectieven verruimd, maar had ook een blijvende stempel op mijn hart gedrukt, waardoor ik een langdurige voorstander van betrouwbare toeristen en een enthousiaste vakantieganger werd die enthousiast was om de geheime schatten van de wereld te ontdekken. Toen ik aan boord van het vliegtuig naar huis stapte, begreep ik dat mijn Caribische ervaring eenvoudigweg het begin was van een leven vol expedities, ontdekkingen en verkenningen.
De achtergrond en samenleving van Curaçao waren bovendien zeer interessant. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd.
Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao zelfs meer was dan alleen maar een vakantiebestemming; het was een locatie waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke elegantie op een uniforme en unieke manier met elkaar verbonden waren. Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de financieringsstad van Curaçao. Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te verkennen, en Curaçao stelde niet teleur. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd. Curaçao had eigenlijk mijn ogen geopend voor de charme van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker permanent met me mee zou dragen.
Terwijl het zonlicht onder het perspectief zakte en de lucht opnieuw schilderde met tinten oranje en roze, bevond ik me op het aantrekkelijke eiland Curaçao, helemaal klaar om aan een reis te beginnen die mijn leven definitief zou veranderen. Deze kleine Caribische schat, genesteld in het zuidelijke deel van de Kleine Antillen, zou zeker mijn thuis zijn voor de volgende paar maanden toen ik begon aan een ervaring als docent als geen ander.
Bovendien had ik de mogelijkheid om getuige te zijn van de kracht en vastberadenheid van de individuen in moeilijke tijden. Het eiland kreeg te maken met een groot aantal natuurlijke catastrofes, maar toch waren het buurtgevoel en de standvastige geest van de Curaçaoënaars absoluut motiverend.
Het eiland was eigenlijk mijn tweede thuis geworden, en het afscheid nemen was slechts een van de meest bitterzoete minuten van mijn leven. Ik verliet Curaçao met een hart vol herinneringen, gloednieuwe relaties en een veel dieper begrip van de wereld. De lessen die ik ontdekte op het gebied van ecologisch behoud, multiculturalisme en het uithoudingsvermogen van de buurt zijn mij bijgebleven en hebben mijn kijk op het leven en mijn toekomstige ondernemingen gevormd.
De mensen op Curaçao waren enkele van de populairste en meest uitnodigende mensen die ik ooit eerder had ontmoet. Hun gevoel van tevredenheid op hun eiland en hun passie om hun samenleving en praktijken met mij te delen, hebben een blijvende stempel op mijn hart gedrukt.
Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de grondstoffenstad van Curaçao. Samen met mijn collega’s heb ik talloze taken uitgevoerd die bedoeld waren om het gevarieerde waterleven, dat floreerde in het kristalheldere water van Curaçao, te beschermen.
Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te ontdekken, en Curaçao was niet ontevreden. Door te wandelen door het Christoffel National Park kon ik mezelf onderdompelen in de gevarieerde en weelderige vegetatie en dieren van het eiland, wat veel leek op de vlakke landschappen van mijn geboortestad.